Keç di destpêkê de tenê ji şîrmijandinê dûr dikevin. Dema ku ew derbekê bidin, hemû şerma wan ji holê radibe. Ew dest bi xebata teknîka livandina destan, girtina çîp, kûr û kûr di qirikê de dikin. Heger dîk ne pir dirêj be, ew hewl didin ku hemû di devê xwe de bigrin, pozê xwe li hember pûbisê mêrik derxin. Piçek alkol û ew jixwe dikare dîkê hevalê te bimije. Hestek xweş e dema ku hûn keçek hûrgelê bikin keçikek rastîn. Niha ji bo ku ew kumê di devê xwe de bigire û daqurtîne ev dibe norm. Gav bi gav tu digihije ser qûna wê. Piştî wê, heke hûn wê di nav nivînan de wekî jinek berdest derman bikin, ew nema diqelişe. Ew jî wê dizivirîne.
Na, tu ne tenê yî. Ez pir kêm "direvim". Ciwan dizanin ku ez çi dibêjim. Ji ber vê yekê dema ku ez bang dikim, an hûn rasterast biçin cem hevalê xwe yê kevn! Û di navberê de, berî hatina veguheztinê çend caran ez rê didim hevalekî xwe biqelînin! Îşev ez ê êvar û şevek wusa bixwim! Hefteya we xweş be, her kes!
Kuro, kî min wisa dixwaze?